Hipoterapia jest jedną z form rehabilitacji dzieci niepełnosprawnych. Polega ona na stymulacji rozwoju psychoruchowego dziecka poprzez jazdę konną. Dzięki kontaktom dziecka z koniem jako naturalnym otoczeniem terapeuta może pracować nad rozwijaniem możliwości ruchowych dziecka poprawą kontaktu emocjonalnego, także stymulacją jego funkcji poznawczych.
Hipoterapia przynosi bardzo dobre efekty u dzieci chorych. Jest ona wyjątkową i niepowtarzalną metodą usprawniania dzieci, obecnością konia współterapeuty. Koń i jego ruch dają zupełnie nowe i niespotykane w innych metodach terapeutycznych możliwości:
koń daje wrażenie chodu ludzkiego;
koń zmniejsza spastyczność mięśni;
koń hamuje przetrwałe odruchy postawy;
koń przywraca zaburzoną symetrię mięśni tułowia;
koń koryguje postawę ciała;
koń zapobiega przykurczom i ograniczeniom ruchomości w stawach;
koń zwiększa możliwości lokomocyjne;
koń usprawnia bardzo łagodnie ciało;
koń pobudza zmysły;
koń stanowi źródło bodźców równoważnych;
koń uaktywnia;
koń usprawnia pracę organów wewnętrznych;
koń mobilizuje i nie nudzi;
koń uczy;
koń relaksuje;
Reasumując powyższe określenia można stwierdzić, iż jest on uniwersalnym stanowiskiem terapeutycznym.
Hipoterapia prowadzi do pobudzenia rozwoju psychoruchowego dziecka, poprzez:
poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji przestrzennej oraz orientacji w schemacie własnego ciała;
zwiększenie możliwości koncentracji uwagi i utrzymania zorganizowanej aktywności;
stymulację rozwoju mowy oraz poszerzenie zasobu pojęć,
poprawę reakcji obronnych i równoważnych;
korekcję wad postawy dzięki stymulacji prawidłowej pracy mięśni (właściwy układ nóg, rozstaw bioder).
Hipoterapia wzmacnia również procesy motywacyjne i równoważy procesy emocjonalne poprzez:
budowanie poczucia własnej wartości;
obniżenie poziomu lęku;
wyciszenie zachowań niepożądanych;
zwiększenie motywacji do wykonywania ćwiczeń;
umożliwienie dziecku poznawania uczuć radości, satysfakcji i powodzenia.
Szczególną atrakcją hipoterapii jest kontakt z żywą istotą, jaką jest koń, mający ogromny wpływ na rozwój emocji, oraz bliskie obcowanie z przyrodą, dzięki czemu organizm dziecka w wieku przedszkolnym pobudzany jest w sposób kompleksowy. Poprawia się nie tylko jego stan psychiczny, lecz przede wszystkim szeroko rozumiany.